امنیت، در فقه اسلامی اهمیت و قلمروی گستردهای دارد. حق یا حکمبودنِ امنیت، با توجه به آثار مختلف حق یا حکمبودن، پرسش اصلی این مقاله است. برای پاسخ به این پرسش، پس از تعریف واژگان امنیت، حق و حکم، نخست امنیت را در منابع و متون فقه بررسی کردهایم سپس، شواهد حقبودن را مطرح و نقد کردهایم و آنگاه دلیل حکمبودن را تبیین و صورتبندی نمودیم. در نهایت، نتیجه گرفتهایم که امنیت در فقه اسلامی حکم است و معنای آن هم مطلوبیت وضعیت امن فردی و اجتماعی در قلمرو گسترده امنیت، شامل حوزههای مختلف فرهنگی، سیاسی، انتظامی، نظامی، روابط داخلی، خارجی به مثابه است. با وجود این، امنیت میتواند در قالب قراردادها، معاهدات و میثاقها در روابط خصوصی، عمومی و بینالملل، حق اعتبار شود