ولایت به معنای سلطه و سرپرستی، مشتمل بر ارکانی چون جاعل ولایت، سرپرست در ولایت، متعلّق ولایت و گستره ولایت است که بر اساس آن، خداوند و منصوبین وی، در اموری که نیازمند سرپرست است در گستره امور اجتماعی و فردی، اداره امور دیگران را عهدهدار می‌شوند. سرپرستی کالبد و بدن انسان بهمثابه یکی از اموری که متعلّق ولایت است در زمان حیات فرد، به خود وی واگذار شده و وی می‌تواند در قبال دریافت وجه یا به صورت مجّانی، برخی اعضای بدن خویش (اعضای غیررئیسه) را جهت پیوند به بدن فردی نیازمند، واگذار نموده یا برای ارتکاب این عمل برای پس از مرگش اذن بدهد یا وصیّت کند. در غیر این صورت، پس از مرگ فرد و در صورت امکان استفاده از این اعضاء، اجازه قطع و واگذاری این اعضاء به بستگان نزدیک میّت یا ولیّ فقیه تفویض میشود که در صورت وجود مصلحت، به آن اذن میدهند. بدیهی است ولیّ فقیه در صورتی قادر است متصدّی این امر شود که ولایت مطلقه و جواز تصدّی ولیّ فقیه در امور اجتماعی و سیاسی، مورد پذیرش قرار گیرد.
)